Ebrahimi Moghadam H, Poorahmad F. The relationship between emotional expressiveness and self efficacy with burnout in workers of municipality. tkj 2012; 4 (3) :62-72
URL:
http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-210-fa.html
، fatemepoorahmad@yahoo.com
چکیده: (10248 مشاهده)
مقدمه: فرسودگی شغلی از جمله عوارض مربوط به کار است که این سندرم زمینهساز آسیبهای فیزیکی و روانی شده و ممکن است موجب کاهش علاقه به انجام کار و در نتیجه افت کارآیی گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی با فرسودگی شغلی انجام شده است.
روش بررسی: این پژوهش به روش مقطعی در سال1390، بر روی 200 نفر از کارمندان شهرداری شهرستان شهریار که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شده بودند انجام گرفت. برای جمعآوری اطلاعات از سه پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach، پرسشنامه ابرازگری هیجانی & Emmons King (1990) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی Schere (1982) استفاده شد. دادهها پس از جمعآوری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و توسط نرمافزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین ابرازگری هیجانی و مسخ شخصیت همبستگی منفی و معنیدار وجود دارد(05/0P<)، اما همبستگی بین ابرازگری هیجانی و کفایت شخصی مثبت و معنادار بود(05/0P<). خودکارآمدی با خستگی هیجانی و مسخ شخصیت رابطه منفی و معنادار داشت(01/0P<) اما رابطه کفایت شخصی و خودکارآمدی مثبت و معنادار بود(01/0P<). بین جنسیت و مسخ شخصیت نیز یک همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت(05/0P<) ولیکن رابطه جنسیت و احساس موفقیت فردی منفی و معنیدار بود(05/0P<). همچنین بین سن و موفقیت فردی رابطه مثبت و معنیدار به دست آمد(01/0P<).
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد متغیرهای ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی، پیش بینهای خوبی برای فرسودگی شغلی هستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
طب کار دریافت: 1391/10/2 | پذیرش: 1392/10/26 | انتشار: 1392/10/26
* نشانی نویسنده مسئول: تهران، سه راهی مهرآباد، مجتمع دانشگاهی، کد پستی :3973188981، تلفن: 09191371797 |