Hajebi A, Faridnia P, Zarif M. Evaluation of effectiveness of education on knowledge and attitude of petrochemical companies’ staffs in south Pars region regarding substance abuse. tkj 2009; 1 (1) :14-19
URL:
http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-22-fa.html
حاجبی احمد، فریدنیا پیمان، ظریف محمدصادق. بررسی اثربخشی آموزش برآگاهی و نگرش نسبت به سوء مصرف مواد درکارکنان شرکت های پتروشیمی منطقه پارس جنوبی. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1388; 1 (1) :14-19
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-22-fa.html
دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده: (13200 مشاهده)
چکیده
مقدمه: یکی از شیوه های مهم پیشگیری از اعتیاد،کاهش تقاضا از طریق آگاه کردن گروههای مختلف مردم از مضرات و خطرات مصرف مواد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش بر میزان آگاهی و نحوه نگرش نسبت به سوء مصرف مواد، در کارکنان شرکت های پتروشیمی منطقه پارس جنوبی در تابستان سال 1385 طراحی شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی و حجم نمونه 224 نفر بود. نمونه گیری به روش تصادفیِِِ چند مرحله ای (multistage) انجام شد. در این بررسی پرسشنامه 21 سؤالی که توسط پژوهشگران آماده شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. اعتبار صوری آن مناسب و پایایی آن با استفاده از روش آزمون- باز آزمون مورد قبول بود(8/0 = r).
یافته ها: این تحقیق نشان داد که آموزش بر روی آگاهی و نگرش کارکنان نسبت به سوء مصرف مواد تأثیر دارد و این تأثیر بر روی کارکنان با تحصیلات دیپلم بیشتر از سایر گروه های تحصیلی است. از طرفی نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که تفاوتِِِِِِِِِِ تأثیر آموزش در میزان آگاهی و چگونگی نگرش افراد نسبت به پدیده سوء مصرف مواد، بعد از آموزش در کارکنان با وضعیت شغلی" عادی کار" نسبت به" اقماری کار" معنادار است.
نتیجه گیری : یکی از رویکردهای عمده پیشگیری از اعتیاد، کاهش میزان تقاضا است، بنابر این آگاه کردن اقشار و گروههای مختلف مردم از خطرات و مضرات مصرف مواد و همچنین آگاهی آنها از اثرات نامطلوب مواد بر سلامت جسمی، روانی، کارکرد شغلی، اجتماعی و خانوادگی می تواند راهکار اجرایی مؤثری در سطوح مختلف پیشگیری از اعتیاد باشد. اگر افراد از این اطلاعات مطلع باشند و آنها را باورکنند، احتمال کمتری دارد که به مصرف مواد اقدام نمایند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1390/11/26 | پذیرش: 1399/1/26 | انتشار: 1399/1/26
* نشانی نویسنده مسئول: دانشگاه علوم پزشکی ایران، انستیتو روانپزشکی تهران- مرکز تحقیقات بهداشت روان |