دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ، ahmehrparvar@ssu.ac.ir
چکیده: (13831 مشاهده)
چکیده
مقدمه: درصد قابل توجهی از شاغلان در حرفههای مختلف با برنامه نوبتکاری مشغول به کار هستند. یکی از گروههای شاغلین که به علت نوعِ کار، نوبتکاری در آن همواره وجود دارد، کارکنان خدمات سلامت و بویژه پرستاران هستند. نوبتکاری منجر به عوارض جسمی و روانی مختلف از جمله افسردگی میگردد.
روش بررسی: در مطالعهای مقطعی بر روی 110 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد فراوانی افسردگی در پرستاران نوبتکار و غیرنوبتکار به دست آمده و مورد مقایسه قرار گرفت. فراوانیِ درجات مختلف افسردگی با استفاده از پرسشنامه بک به دست آمده و توسط آزمونهای آماری تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمره آزمون بک در افراد غیرنوبتکار 56/6 09/10 و در افراد نوبتکار 86/5 67/12 بود. این تفاوت از نظر آماری معنادارد بود. فراوانی افسردگی در گروه نوبتکار بیش از گروه غیرنوبتکار و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنادار بود.
نتیجه گیری: نوبتکاری به عنوان یک عامل خطر در ایجاد افسردگی مطرح است. در این مطالعه نیز فراوانی افسردگی در پرستاران نوبتکار بیش از پرستاران غیرنوبتکار بود که تأییدکننده اکثر مطالعات پیشین در کشورهای دیگر بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1390/11/26 | پذیرش: 1399/1/26 | انتشار: 1399/1/26
* نشانی نویسنده مسئول: مرکز تحقیقات بیماریهی ناشی از صنعت-کلینیک طب کار |