دوره 5، شماره 3 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1392 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 29-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahdavi N, Motamedzade M, Jamshidi A, Moghimbeigi A, Heidari Moghaddam R. Objective and subjective assessment of upper trapezious muscle fatigue in carpet weaving workers. tkj 2013; 5 (3) :20-29
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-374-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-374-fa.html
مهدوی ندا، معتمدزاده مجید، جمشیدی علی اشرف، مقیم بیگی عباس، حیدری مقدم رشید. بررسی عینی و ذهنی خستگی عضله تراپزیوس فوقانی در قالیبافان. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1392; 5 (3) :20-29
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی همدان ، motamedzade@yahoo.com
چکیده: (10595 مشاهده)
مقدمه: حدود 5/8 میلیون نفر از شاغلان کشور را قالیبافان تشکیل میدهند که شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی، به ویژه در ناحیه شانه آنها بسیار بالا است. توجه به خستگی عضلانی به عنوان ریسک فاکتور ایجادکننده اختلالات اسکلتی- عضلانی باعث ارتقای سلامت قالیبافان میشود. از فاکتورهای نشاندهنده گسترش خستگی عضلانی، کاهش فرکانس میانگین توان و افزایش مجذور میانگین ریشه در سیگنالهای الکترومایوگرافی در واحد زمان است. این مطالعه به بررسی خستگی عضلانی قالیبافان میپردازد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، 12قالیباف (9زن، 3مرد) وارد مطالعه شدند. دادههای مطالعه با روشهای الکترومایوگرافی سطحی و نرخ ناراحتی اعضای بدن، طی 210 دقیقه قالیبافی جمعآوری شد. تغییرات پارامترهای الکترومایوگرافی و نرخ ناراحتی اعضای بدن با روش آنالیز واریانس اندازهگیریهای تکرار شده (با متغیرهای مستقل جنسیت و سابقه کار) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: طی 210 دقیقه قالیبافی، تغییر کاهشی فرکانس میانگین توان تراپزیوس فوقانی راست و چپ به ترتیب با 002/0P= و 006/0P= معنادار بود؛ ولی تغییرات مجذور میانگین ریشه این دو عضله در زمان بررسی معنادار نبود. به همین ترتیب طی این مدت، تغییرات نرخ ناراحتی اعضای بدن نیز معنادار نبود و روش عینی و روش ذهنی همبستگی معناداری نداشتند.
نتیجهگیری: بررسی گسترش خستگی عضلانی با روشهای عینی و ذهنی، کاهش معنادار فرکانس میانگین توان را نشان داد، اما پارامتر مجذور میانگین توان و نرخ ناراحتی اعضای بدن، تغییر معناداری نداشتند. رابطه معناداری بین ارزیابی ذهنی و عینی خستگی مشاهده نشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
