فصلنامه طب کار

مقدمه: استرس شغلی، نتیجه فرآیند کار ویا عوامل محیط کاراست که منجربه بیماری‌های جسمی(مانند بیماری‌های قلبی عروقی) و روحی روانی می‌شود. این مطالعه به بررسی ارتباط استرس با برخی عوامل خطر قلبی عروقی در رانندگان وسایل نقلیه عمومی سبک می‌پردازد.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی برروی 330 نفراز رانندگان انجام شد و اطلاعات دموگرافیک و شغلی افراد وعوامل خطر قلبی عروقی شامل فشار خون، تری‌گلیسرید، کلسترول، قند خون ناشتا، مصرف سیگار و شاخص توده بدنی درچک لیست ثبت شد. برای سنجش استرس شغلی از پرسشنامه استاندارد اوسیپو استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون ANOVA و Kruskal wallisو آنالیز رگرسیون لاجستیک استفاده و سطوح معنی‌داری کمتر از05/0 بررسی شد.

نتایج: میانگین وانحراف معیار نمره استرس کل12/65±24/167بود که140نفر(4/42%)درگروه خفیف،61 نفر(5/18%) درگروه خفیف تا متوسط،22نفر(7/6 %) درگروه متوسط تا شدید و107نفر(4/32 %)در گروه شدید قرارگرفتند. در مقایسه بین میانگین فشار خون سیستولیک ودیاستولیک، کلسترول، تری‌گلیسرید، قند خون ناشتا و شاخص توده بدنی در 4 زیرگروه استرس، تفاوت معنی‌دار آماری وجود داشت ولی با مصرف سیگار، تفاوت معنی‌داری پیدا نشد(88/0.(p= ارتباط استرس با تری‌گلیسرید، کلسترول و شاخص توده بدنی در حضور مداخله‌گرها (سن، درآمد، شیفت کاری و میزان تحصیلات) معنی‌دار شد(01/1 ,OR=001/0>TG: p)(02/1,OR= 001/0>p Chol:) (01/1 ,OR=001/0> P BMI:) ولی با فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، قند خون ناشتا و میزان مصرف پاکت سیگار در سال معنی‌دار نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به رابطه معنی‌دار بین استرس با برخی از عوامل خطرقلبی عروقی در رانندگان، انجام غربالگری مناسب این عوامل و نیزآموزش رانندگان در زمینه پیشگیری و کنترل عوامل موثر بر استرس توصیه می‌شود.