دوره 11، شماره 1 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1398 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUI.REC.1396.3.350
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fadaei F, Ordudari Z. Evaluation of biomechanical risk factor and relationship with disability of upper limbs in assembly workers of porcelain manufacturing company. tkj 2019; 11 (1) :1-9
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-964-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-964-fa.html
فدایی فرزانه، اردودری زهرا. بررسی ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ارتباط آن با ناتوانی اندام فوقانی در مونتاژکاران یک صنعت تولید ظروف چینی. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1398; 11 (1) :1-9
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، zordudari@yahoo.com
چکیده: (2636 مشاهده)
مقدمه: اندامهای فوقانی بیشتر در معرض اختلالات اسکلتی-عضلانی هستند. روش OCRA (Occupational Repetitive Action)، برای ارزیابی ریسک بیومکانیکی مربوط به وظایف تکراری در اندامهای پیشنهاد شده است. پرسشنامه ها میتوانند برای سنجش علائم بیماریها و ناتوانی ها بکار روند. پرسشنامه DASH (Disability of the Arm, Shoulder and Hand) یکی از این پرسشنامه ها می باشد که به منظور ارزیابی ناتوانی اندام فوقانی استفاده میشود. در این مطالعه برآن شدیم تا به بررسی ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ارتباط آن با ناتوانی اندام فوقانی در مونتاژکاران بپردازیم.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی، در میان 120 نفر از خانم های مونتاژکار انجام گرفت. برای ارزیابی ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ناتوانی اندام فوقانی به ترتیب از روش OCRA و نسخه ایرانی پرسشنامه DASH استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار20 SPSS انجام و 05/0 P value <معنادار تلقی گردید.
یافته ها: در این مطالعه، مونتاژکاران از لحاظ ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ناتوانی اندام فوقانی بترتیب در سطح ریسک کم و ناتوانی خفیف قرار گرفتند. ضمنا بین ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ناتوانی اندام فوقانی رابطه معناداری و مستقیمی وجود داشت (05/0 P value <).
نتیجه گیری: از آنجایی که بین ریسک فاکتورهای بیومکانیکی از جمله انجام کارهای تکراری و ناتوانی اندام فوقانی رابطه معناداری حاصل گردید، می توان نتیجه گرفت، اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از شرایط کاری نامناسب میتواند منجر به محدودیت حرکتی و ناتوانی اندام فوقانی در سطوح مختلف گردد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی، در میان 120 نفر از خانم های مونتاژکار انجام گرفت. برای ارزیابی ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ناتوانی اندام فوقانی به ترتیب از روش OCRA و نسخه ایرانی پرسشنامه DASH استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار20 SPSS انجام و 05/0 P value <معنادار تلقی گردید.
یافته ها: در این مطالعه، مونتاژکاران از لحاظ ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ناتوانی اندام فوقانی بترتیب در سطح ریسک کم و ناتوانی خفیف قرار گرفتند. ضمنا بین ریسک فاکتورهای بیومکانیکی و ناتوانی اندام فوقانی رابطه معناداری و مستقیمی وجود داشت (05/0 P value <).
نتیجه گیری: از آنجایی که بین ریسک فاکتورهای بیومکانیکی از جمله انجام کارهای تکراری و ناتوانی اندام فوقانی رابطه معناداری حاصل گردید، می توان نتیجه گرفت، اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از شرایط کاری نامناسب میتواند منجر به محدودیت حرکتی و ناتوانی اندام فوقانی در سطوح مختلف گردد.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
دریافت: 1397/5/25 | پذیرش: 1398/4/16 | انتشار: 1399/1/26
دریافت: 1397/5/25 | پذیرش: 1398/4/16 | انتشار: 1399/1/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
