Research code: 96-03-27-31966
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC 1396.9511467003
Clinical trials code: IRCT20180902040923N1
taherzadeh S, ghasemi M, saeedi H, Dehghan N, rahimi khalifeh kandi Z. Investigation of the effect of ergonomic flooring on the distribution of foot pressure in long standing. tkj 2021; 13 (2) :60-67
URL:
http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1040-fa.html
طاهرزاده سعیده، قاسمی محمد صادق، سعیدی حسن، دهقان ناصر، خلیفه کندی زهرا. بررسی تأثیر کفپوش ارگونومیک بر توزیع فشار کف پایی در ایستادن طولانی مدت. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1400; 13 (2) :60-67
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1040-fa.html
دانشگاه علوم پزشکی ایران ، ghasemi.m@iums.ac.ir
متن کامل [PDF 774 kb]
(555 دریافت)
|
چکیده (HTML) (1539 مشاهده)
متن کامل: (1357 مشاهده)
بررسی تأثیر کفپوش ارگونومیک بر توزیع فشار کف پایی در ایستادن طولانی مدت
سعیده طاهرزاده[1]، محمدصادق قاسمی[2]*، حسن سعیدی[3]، ناصر دهقان[4]، زهرا رحیمی خلیفهکندی[5]
چکیده
مقدمه: بسیاری از مشاغل نیازمند ایستادن طولانی مدت در طی انجام فعالیت میباشند به گونهای که سبب ایجاد درد و ناراحتی در کمر، اندام تحتانی و به ویژه کف پا و در نتیجه توزیع نامناسب فشار در کف پا میشود. از این رو این مطالعه با هدف بررسی تأثیر کفپوش ارگونومیک و کفپوش رایج بر توزیع فشار کف پایی در افراد سالم انجام؛ تا بر اساس آن اثر استفاده از کفپوش ارگونومیک در مقایسه با کفپوش رایج توزیع مناسبتر و کاهش فشار وارد برکف پا مشخص شود.
روش بررسی: این مطالعۀ توصیفی-تحلیلی بروی 16 دانشجو با میانگین سنی31/7 ±87/27 و شاخص تودۀ بدنی31/4±15/24 انجام شد، با توجه به مطالعات قبلی در مطالعات مقایسهای و آنالیز دادههای حاصل از نمونهها پایلوت حجم نمونه با در نظر گرفتن فاصلۀ اطمینان 95 درصد با روش نمونهگیری در دسترس تعیین شد. هریک از شرکتکنندگان به مدت یک ساعت در دو سطح مختلف استفاده از کفپوش ارگونومیک و سطح عادی و توزیع فشار کف پایی با استفاده از دستگاه pedar-x در حالتی که افراد داوطلب پابرهنه بودند، در 8 نقطه آناتومیکی اندازهگیری شد. دادههای حاصل با آزمونهای آماری تیزوجی و ویلکاکسون و با استفاده از نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد کفپوش ارگونومیک به صورت معناداری باعث کاهش میانگین فشار وارد بر کف پا شده است (001/0p≤). همچنین اختلاف معناداری در میانگین فشار وارد برکف پا چپ و راست در نقاط مختلف آناتومیکی هنگام استفاده از کفپوش و سطح عادی وجود دارد (001/0p≤).
نتیجهگیری: بین میانگین فشار کف پایی در کفپوش ارگونومیک و کفپوش رایج تفاوت وجود دارد.کفپوش ارگونومی نسبت به سطح زمین باعت توزیع مناسبتر، همچنین کاهش فشار وارد بر کف پا در هنگام انجام فعالیت های استاتیک میشود.
واژههای کلیدی: اختلالات اسکلتی عضلانی، ایستادن طولانی مدت،کفپوش ارگونومیک، فشار کف پایی، دستگاه pedar-x
مقدمه
عوامل زیانآور زیادی در محیطهای کار وجود دارد که موجب خستگی، فرسودگی، بیماری و هدر رفت انرژی، هزینه و زمان میشود که اختلالات اسکلتی- عضلانی از شایعترین ریسک فاکتورها و صدمات شغلی ناشی از محیطهای کاری به شمار میروند. و از مهمترین مشکلات سلامت شغلی در کشورهای صنعتی و در حال توسعه است(1). پوسچرهای نامناسب شغلی از جمله ریسک فاکتورهای ایجاد کننده اختلالات اسکلتی عضلانی هستند. ایستادن به مدت طولانی یکی از پوسچرهای بدنی رایج در محیطهای شغلی بوده که میتواند منجر به توزیع نامناسب فشار کف پا در هنگام ایستادن و مشکلات مختلفی ازجمله کمردرد، ناراحتی در اندام تحتانی، تجمع خون در وریدهای اندام تحتانی و غیره شود (2). شارمن از وضعیتهای تکراری بدن به عنوان یکی از ایندیوسرهایی یاد کرده که از طریق سازگاری در بافت اسکلتی- عضلانی، میکروترما و ماکروتروما در بافت به دنبال دارد و در نهایت موجب بروز پاتولوژی در ناحیه مورد نظر خواهد شد. بنابراین با توجه به این زنجیره که از وضعیت قرارگیری غلط شروع و به پاتولوژی مهم ختم میشود، حفاظت از تندرستی نیروی کار و بهسازی محیط کار در حفظ سلامت کارکنان جامه اهمیت فراوانی خواهد داشت (3).
پا به عنوان انتهاییترین عضو از اندام تحتانی تنها ساختار آناتومیکی است که با سطح زمین در تماس است، و مجموعۀ پا و مچ پا نگهدار کل بدن بوده و به ثبات و انعطافپذیری وضعیت بدن کمک میکند (4). توزیع نامناسب نیروها در هنگام ایستادن میتواند سبب ایجاد حرکات غیر نرمال و ایجاد استرس و آسیب بافت و عضلات ناحیه پا شده و طیف گستردهای از ناهنجاریها را ایجاد کند. فشار شدیدی که طی ایستادن طولانی مدت بر کف پا وارد میشود دارای تأثیرات منفی بر سلامت است (5).
ایستادن در هنگام فعالیت، یک نیاز عادی برای میلیونها کارگراست که با درد (6) در اندام تحتانی همراه است (7). بخش عمدهای از شغلهای معاصر کارگران را ملزم به ایستادن طولانی مدت میکند. در کانادا، نظرسنجی از بیش از 9000 شرکت کننده از جمعیت عمومی نشان داد که 58٪ کارکنان به طور عمده در موقعیت ایستاده کار میکنند در ایالات متحده، صندوقداران و خردهفروشان بیش از 8 میلیون کارگر را تشکیل میدهند که اغلب به صورت ایستاده کار میکنند. ایستادن طولانی مدت در بسیاری از مشاغل دیگر، از جمله پزشکان، جراحان سایر کارکنان گروه درمان، کارمندان مراقبتهای بهداشتی، معلمان، کارمندان، بازرسان و خط مونتاژ و ... دیده میشود (7, 8).
فشار بالا بر روی سطح کف پایی پا با نتایج منفی سلامت همراه است. سطح بالایی فشار با کفش با درد پا و متاتارسالژی مرتبط است. در افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی، افزایش فشار کف پایی با زخم همراه است (7, 9, 10).
در مطالعهای که توسط چستر و همکارانش (2001) و ویگرمن و چسترلین (2010) انجام شد، به این نتیجه رسیدند که بیشترین میزان ناراحتی در حین فعالیتهای ایستاده مربوط به اندام تحتانی به ویژه کف پا است (11, 12).
کاوانا با استفاده ازسیستمهای اندازهگیری فشار کف پایی، در 107 فرد سالم فشار کف پا را اندازهگیری کرد. طبق نتایج وی پاشنه 2/6 نسبت به جلو پا فشار وزن را تحمل میکند (13). تحمل فشار توسط پاشنه 60 درصد، ناحیه میانی پا 8درصد، و سهم انگشتان 4 درصد بود (13).
برای کاهش عوارض ناشی از ایستادن طولانی مدت راهکارهای متعددی ارائه شده است از جمله؛ تشکهای ضد خستگی معمولاً در صنعت برای کاهش ناراحتی ناشی از ایستادن طولانی استفاده میشود و مطالعات بسیاری نشان داده است که در مقایسه با کفپوش سخت، تشکها قادر به کاهش ناراحتی هستند. ردفرن (1995) و چام (2001) در ارزیابی چندین تشک، برخی از تفاوتها را در میان تشکهای خود تشخیص دادند، با این تفاوت که برخی از تشکهای بسیار نرم از تشکهای سختتر راحتتر بودند (6، 14). به نظر میرسد کفپوش و کفش تأثیرمثبتی بر کاهش ناراحتی ناشی از ایستادن داشته باشد، و این امر موجب ظهور انواع مختلفی از تشک و کفش شده است. با این حال، در حال حاضر نمیتوان پیشبینی کرد که طراحی کفپوش و کفش ناراحتی را کاهش دهد (7).
در حالی که بسیاری از تأثیرات کفی کفش را بر فشار وارد بر کف پا مطالعه شده است، در محیطهای کاری برای به حداقل رساندن مشکلات ناشی از ایستادن طولانی مدت، مداخلات ارگونومیکی متفاوتی صورت گرفته است. این مداخلات جهت مناسب ساختن محیط کار که از جمله آنها میتوان به کفی ضربهگیر داخل کفش است، کفپوشها، استفاده از کفشهای دارای خاصیت ضربهگیری، تشکها، کفپوشهای ضد خستگی و ... اشاره کرد که از میان این مداخلات، کفپوشها یکی از راه حلهای رایج ارگونومیکی برای کاهش عوارض ناشی از ایستادن طولانی مدت است (15-18).
در بین کفپوشهای مختلف، برای تعیین یک کفپوش سودمند در کاهش مشکلات ناشی از ایستادن طولانی مدت، خصوصیاتی از جمله: سفتی، ضخامت، فشردگی و همچنین جنس مواد بررسی شده است. در ارتباط با فشردگی کونز و همکاران بیان کردند که بهترین نوع کفپوشها، کفپوشی با حداقل فشردگی و تراکم است.
مطالعۀ حاضر به منظور بررسی تأثیر کفپوش ارگونومیک و کفپوش رایج بر توزیع فشارکف پا هنگام ایستادن روی کفپوش ارگونومیک و کفپوش رایج انجام شد. به این منظور کفپوشی طراحی و ساخته شد که در قسمت قدامی و خلفی و ضلعهای عرضی و همچنین در قسمت مرکزی دارای شیب و ضخامت متفاوت از سایر نقاط است تا براساس آن تأثیر کفپوش ارگونومیک بر توزیع طبیعی مناسب فشار کف پا در فعالیتهای ایستاده مشخص شد.
روش بررسی
در این پژوهش توصیفی- تحلیلی 16 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی استان تهران با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در آزمون شرکت کردند. قبل از انجام پژوهش، معیارهای ورود به مطالعه در افراد داوطلب بررسی شد که شامل: رضایت کامل برای شرکت در طرح، داشتن سن بین 20 تا 30 سال، معیار سلامت عمومی، نداشتن هرگونه جراحی به ویژه جراحی هیپ، نداشتن ترومای اندام تحتانی، نداشتن سابقۀ ابتلا به هرگونه ناراحتی عروقی و اسکلتی – عضلانی، نداشتن انحراف ستون مهرهها، نداشتن صافی کف پا، نبود مشکلات مربوط به هماهنگی، تعادل و مشکلات شنیداری. پس از شرح اهداف و شیوهنامۀ مطالعه، از آزمودنیها خواسته شد تا فرم رضایتنامه را تکمیل کنند.
مطالعه در دو وضعیت مختلف ایستادن 1 ساعته انجام پذیرفت که شامل وضعیتهای؛ کفپوش رایج و کفپوش ارگونومیک بود. کفپوش ساخته شده از جنس پلی اورتان دارای 35Shore است. دلیل اصلی برای انتخاب این جنس برای ساخت کفپوش، انعطاف پذیری بالا، مقاومت در برابر سایش و ضربه، مقاومت در برابر آب، روغن و گریس، ظرفیت تحمل بار بالا و مقرون به صرفه بودن این ماده است. همچنین تفاوت عمدۀ این نوع کفپوش با کفپوشهای رایج در این است که قسمتهای قدامی و خلفی و دو ضلع عرضی دارای شیب و ضخامت بیشتر نسبت به سایر قسمتها است و همچنین در قسمت مرکزی یک برجستگی وجود دارد. به منظور طراحی یک کفپوش ارگونومیک ابتدا کفپوشهای موجود در بازار و همچنین نمونههای خارجی و همچنین مشکلات ناشی از ایستادن طولانی بر روی کفپوشهای موجود که در اکثر مشاغل مشاهده میشود از جنبههای سفتی، ضخامت، فشردگی و جنس بررسی شدند. مطابق با بررسی انجام شده، کفپوشهای نرمتر و با حداقل فشردگی و تراکم بهترین نوع کفپوشها هستند. بنابراین نمونهای از یک کفپوش ارگونومیک با درجهای از ضخامت و سفتی قابل قبول براساس روش Schoon-Harmsen ساخته شد.
در این پژوهش از دستگاه x-pedar برای اندازهگیری و ثبت فشار کف پا استفاده شد. این سیستم شامل مانیتور، کفیهای اندازهگیری فشار، منبع تغذیه و اتصالات بین مانیتور و کفیهای اندازهگیری فشار در اندازههای مختلف بود. کفیهای اندازهگیری فشار کف پا متناسب با سایز پا افراد داوطلب شرکت کننده در مطالعه انتخاب شد. در این مطالعه، پا به 8 منقطۀ آناتومیکی شامل: پاشنه، دو ناحیه (داخلی و خارجی)، ناحیه میانی (داخلی و خارجی)، ناحیه پنجه (متاتارس اوّل، متاتارس دوم و سوم، متاتارس چهارم و پنجم) و انگشتان، تقسیمبندی شد و برای ثبت فشار کفیهای این دستگاه با استفاده از چسب برکف پای افراد ثابت شد، سپس هر یک از شرکتکنندگان به صورت تصادفی در نوبت صبح و در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی بر روی یکی از این سطوح قرار گرفتند. آزمودنیها قبل از انجام آزمون به مدت 10 دقیقه استراحت کردند و فشار کف پایی آنها در حالی که میز قابل تنظیم در جلوی آنها بود و در وضعیت طبیعی آناتومیکال قرار داشتند، وارد پروتکل آزمایش در طول یک ساعت ایستادن ممتد شدند. میز قابل تنظیم برای هر فرد شرکت کننده 5 سانتی متر زیر ارتفاع آرنجش تنظیم شد و به هریک از شرکت کنندگان آموزش داده شد که به صورت عادی بایستند، از محیط تعیین شده خارج نشوند، به میز تکیه ندهند و همچنین برای حمایت وزن بدن با دست به میز تکیه ندهند. در ادامه افراد شرکت کننده شروع به تایپ کردن به عنوان یک وظیفۀ شغلی سبک شدند و در 30 ثانیه پایانی فشار میانگین نقاط آناتومیکی ذکر شده ثبت شد. البته برای جلوگیری از خستگی افراد و همچنین کاهش خطا در ثبت نتایج فشار کف پا در کفپوش بعدی، شرکت کنندگان به مدت 30 دقیقه استراحت میکردند، تمام شرکت کنندگان در طول آزمون پابرهنه بودند. برای تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده از نرمافزار spss نسخۀ 20 استفاده شد. روشهای آماری مورد استفاده در این پژوهش شامل آمار توصیف (محاسبۀ میانگین و انحراف معیار)، بررسی نرمال بودن دادهها بوسیله آزمون کلوموگروف- اسمیرونوف و سپس مقایسۀ میانگین فشار کف پایی در دو سطح مختلف با آزمونهای تی زوجی و ویلکاکسون بود. سطح معناداری در همه آزمونها 05/0 P< در نظر گرفته شد.
ملاحظات اخلاقی: مجوز انجام پژوهش از کمیـتۀ اخلاق دانشـگاه علوم پزشـکی ایـران با کد اخـلاق IR.IUMS.FMD.REC1396.9511467003 و همچنین مجوز انجام پژوهش از مرکز ثبت کارآزمایی بالینی با کد IRCT20180902040923N1 است.