ارتباط ارگونومی محیط کار با دردهای اسکلتی- عضلانی، اختلالات دامنۀ حرکتی مفاصل و ناهنجاریهای ستون فقرات در کارکنان: مورد مطالعه پالایشگاه نفت کرمانشاه
فرزانه گندمی[1]، شیرین زردشتیان2*
چکیده
مقدمه: امروزه سلامت نیروی انسانی در سازمانها به عنوان یک بازوی پراهمیت مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط ارگونومی محیط کار با دردهای اسکلتی - عضلانی، دامنۀ حرکتی مفاصل و ناهنجاریهای ستون فقرات در کارکنان پالایشگاه نفت کرمانشاه بود.
روش بررسی: در مطالعهی توصیفی- تحلیلی حاضر، تمام کارکنان رسمی پالایشگاه نفت کرمانشاه (300 n=) به مطالعه دعوت شدند، که از بین آنها160 نفر، به عنوان نمونۀ تحقیق مشارکت نمودند. متغیر مستقل در این تحقیق ارگونومی محیط کار و متغیرهای وابسته شامل: دردهای اسکلتی-عضلانی، دامنه حرکتی مفاصل و ناهنجاریهای ستون فقرات بود. برای ارزیابی ناهنجاریهای ستون فقرات از دستگاه Spinal mouse، از فرمهای ROSA و RULA برای ارزیابی ارگونومی محیط کار، از Babble baseline inclinometer، برای اندازهگیری دامنۀ حرکتی مفاصل گردن، شانه، ران، زانو و مچپاها و از Visual analog scale (VAS) برای ارزیابی دردهای اسکلتی-عضلانی استفاده شد. برای بررسی وجود ارتباط بین متغیرهای تحقیق از نرمافزار SPSS (نسخه 25) و روش آماری ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد.
نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که، بین ارگونومی محیط کار با دردهای اسکلتی-عضلانی (05/0>p)، دامنۀ حرکتی مفاصل ران، گردن، شانه، زانو و مچ پا در کارکنان پالایشگاه نفتشهر کرمانشاه ارتباط منفی و معناداری وجود دارد (05/0>p). همچنین بین ارگونومی محیط کار با ناهنجاریهای ستون فقرات (لوردوزیس و کایفوزیس) ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت (05/0>p).
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه نشان داد که، ارگونومی نامناسب محیط کار با دردهای مزمن اسکلتی - عضلانی، ناهنجاریهای هایپرکایفوزیس و هایپرلوردوزیس و دامنۀ حرکتی غیرنرمال مفاصل ارتباط معنادار دارد.
واژههای کلیدی: اختلالات اسکلتی- عضلانی، ارگونومی، دامنۀ حرکتی، هایپرلوردوزیس، هایپرکایفوزیس
مقدمه
اختلالات اسکلتی - عضلانی مرتبط با کار، تقریباً یکی از اصلیترین مشکلات بهداشت شغلی در همۀ کارگران کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است (1). با وجود توجه زیادی که به کاهش شیوع چنین اختلالات و علایمی شده؛ اما متأسفانه هزینههای اجتماعی و مالی قابل توجهی به اختلالات مذکور اختصاص داده شده است (2). یافتهها حاکی از آنست که مواجهۀ شغلی تأثیر قابل توجهی در پیشرفت اختلالات اسکلتی-عضلانی دارد، به طوریکه حدود 37% از کمردردها و آسیبها مربوط به این عامل گزارش شده است، اگرچه این میزان تا حد زیادی در بین کشورها متفاوت است (3).
صنایع نفت، گاز و پتروشیمی بزرگترین و قدیمی ترین صنایع ایران است که حدود 17% از تولید ناخالص داخلی را تشکیل میدهد و6% از کل کارگران بخش تولید در ایران را به خود اختصاص میدهد (4). این صنایع با برنامهای هفت روز در هفته و 24 ساعته کار میکنند؛ که ممکن است با داشتن ارگونومی و پاسچر کاری غلط در معرض بسیاری از اختلالات اسکلتی-عضلانی باشند (5).
برخلاف بسیاری از بیماریهای ناشی از کار، که منشأ آنها تماس با یک ماده خطرناک است؛ اغلب ناهنجاریهای اسکلتی -عضلانی و ستون فقرات (6)، که امروزه منبع بسیاری از غیبتها و خانهنشینیها در کارکنان شده، چند عاملی هستند. ریسک فاکتورهای مختلفی در وقوع این اختلالات نقش دارند که، میتوان آنها را به ریسک فاکتورهای فیزیکی (نظیر سیستم عضلانی ضعیف و وضعیت بدنی نامناسب)، حمل بارهای سنگین، حرکات تکراری، فاکتورهای روانی، سازمانی، فردی و ارگونومی نامناسب محیط کار تقسیم نمود (8،7). بررسی اختلالاتی مانند هایپرلوردوزیس کمری و هایپرکایفوزیس پشتی، که میتواند بهدنبال ارگونومی نامناسب و پاسچر ضعیف ایجاد یا تشدید شوند، اهمیت زیادی دارد؛ چراکه هایپرکایفوزیس، با کاهش فضای قفسه سینه، میتواند در بروز اختلالات قلبی-ریوی، فشارهای مضاعف بر ستون فقرات سینهای، شانه و گردن و وقوع پاتولوژیهای مفصلی اثرگذار باشد؛ بهعلاوه، هایپرلوردوزیس کمری نیز میتواند با افزایش بردار نیروی برشی در سطح مهرههای کمری در بروز فتق دیسکهای بین مهرهای نقش داشته باشد. این ناهنجاریها، در شرایطی رخ میدهندکه، بدن وضعیت خود را با شرایط کاری تطبیق دهد، و در صورتیکه با راهکاری علمی اصلاح نشود، به مرور زمان به ناهنجاریهای غیرقابل برگشت مبدل میشوند (9). علاوه بر آن، پاسچر نامناسب، حین انجام کار و عدم تناسب بین میز و صندلی هنگام نشستن، با محدود نمودن دامنۀ حرکتی مفاصل و ایجاد عدم تعادل عضلانی منجر به بروز کمردرد، درد شانه و گردن میشود (11،10). به عنوان مثال، خمکردن تنه به جلو، با کوتاهی عضلات خمکنندۀ تنه، شانه و گردن همراه بوده و دامنۀ حرکتی اکستنشن و آبداکشن را با محدودیت مواجه خواهد نمود. از سوی دیگر، اهمیت سلامت منابع انسانی در بهبود بهرهوری و افزایش راندمان کاری صنایع، ارزیابی ریسک فاکتورهای زمینهساز در بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی کارکنان، را پراهمیت نموده و محققین زیادی را در دهههای اخیر به خود جلب نمودهاست (12).
براساس یافتههای پیشین، اوّلین گام در پیشگیری و درمان اختلالات اسکلتی - عضلانی مرتبط با کار، ارزیابی ارگونومی محیط کار است (13). ارگونومی یا همان مهندسی عوامل انسانی، علمی ترکیبی است که سعی دارد ابزارها، دستگاهها، محیط کار و مشاغل را با توجه به تواناییهای جسمی، فکری، محدودیتها و علائق انسانها طراحی نماید. این علم با هدف افزایش بهرهوری با عنایت بر سلامتی، ایمنی و رفاه انسان، جلوگیری از غیبت و خستگی در کار و در نهایت بهرهوری و رشد اقتصادی شکل گرفته است (14). در این راستا Zolfaghari و همکاران، در مطالعهای به ارزیابی وضعیت ارگونومیک و عوامل خطر برای اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران شهر اراک با استفاده از روش QEC پرداختند و عنوان نمودند که، بروز مشکلات اسکلتی عضلانی در پرستاران با عدم آگاهی از اصول ارگونومیک در ارتباط است (15). Hellig و همکاران، نیز نشان دادند پاسچرهای کاری اثر تعاملی معناداری با زاویۀ پشت و شانه و میزان فعالیت عضلات آن دارد (16). این در حالی است که، مرور تحقیقات نشان میدهد، اختلالات اسکلتی- عضلانی پس از مشکلات تنفسی دومین عامل غیبت از کار در کوتاه مدت هستند (17). بر پایۀ آمار موجود در ایران، 48 درصد بیماریهای شغلی مربوط به اختلالات اسکلتی - عضلانی و از نوع آسیبهای تجمعی ناشی از عوامل فیزیکی یا مکانیکی است (18). در واقع، اختلالات اسکلتی- عضلانی، موجب اعمال نیروهای غیرمتعارف شده و تکرار الگوهای حرکتی غلط، باعث به جریان افتادن چرخه آسیبهای تجمعی خواهد شد که در طول زمان سیستمهای عضلانی، تاندونی و مفصلی را تحت تأثیر قرار میدهند (19). به عنوان مثال کاشف و همکاران، در مطالعهای عنوان داشتند که شکایت از مشکلات گردن و شانه در بین کارکنان اداری رایج بوده و با ریسک فاکتورهایی چون ارگونومی محیط کار در ارتباط بودهاند (20).
مروری بر مطالعات انجام شده، حاکی از توجه متخصصین حوزه سلامت کار و نیروی انسانی به خطرات جدی ناشی از ارگونومی نامناسب محیط کار و اختلالات اسکلتی - عضلانی مرتبط با آن است، با این حال تاکنون مطالعهای به بررسی ارتباط احتمالی بین ارگونومی محیط کار و اختلالات دامنۀ حرکتی، دردهای اسکلتی - عضلانی و پاسچر کارمندان انجام نشده است؛ از سوی دیگر برقراری سلامت عوامل انسانی نیازمند آن است تا ابتدا ریسک فاکتورهای ایجاد کنندۀ دردهای اسکلتی - عضلانی که ظرفیت کاری و سلامت جسمانی آنها را تحت تأثیر قرار میدهند؛ شناسایی و راهکارهای مناسب و کاربردی در جهت حذف آنها به جامعۀ هدف معرفی شود. بنابراین با توجه به اهمیت سلامت منابع انسانی در بهرهوری و راندمان کاری و با توجه به تعداد محدود تحقیقات انجام شده در خصوص اثرگذاری ارگونومی محیط کار بر اختلالات دامنه حرکتی مفاصل، دردهای اسکلتی - عضلانی و ناهنجاریهای ستون فقرات، هدف محققین در این مطالعه بررسی ارتباط بین ارگونومی محیط کار با محدودیتهای دامنۀ حرکتی مفاصل، دردهای اسکلتی - عضلانی و ناهنجاریهای ستون فقرات در کارکنان پالایشگاه نفت کرمانشاه بود.
روش بررسی
جامعهی آماری مطالعهی توصیفی- همبستگی حاضر را تمام کارکنان پالایشگاه نفت شهر کرمانشاه (ستادی و عملیاتی) (300n=) تشکیل میداد. از میان آنها 160 نفر به روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونه در تحقیق شرکت کردند. کارکنان ستادی آن دسته از کارکنانی بودند که پشت میز نشین بودند؛ اما کارکنان عملیاتی آن دسته از افرادی بودند که در ایستگاههای مختلف از جمله ایستگاههای کنترل، جوشکاری و.... مشغول به کار بودند. در این مطالعه در ابتدا تیم تحقیق در محل استقرار طب صنعتی پالایشگاه، به مدت دو ماه در بازهی زمانی ارزیابیهای سالانه کارکنان پالایشگاه (مرداد 1398 تا آبان 1398)، حضور یافتند. سپس با مراجعۀ آزمودنیها، فرمهای اطلاعات عمومی، رضایتنامه و پرسشنامههای مورد نیاز تکمیل و در نهایت متغیرهای تحقیق توسط دو متخصص حرکات اصلاحی ارزیابی شد. مطالعۀ حاضر در کمیتۀ اخلاق دانشگاه رازی مطرح و مجوز انجام مطالعه با کد IR.RAZI.REC.1398.006 صادر شد.
ارزیابی متغیرهای تحقیق
درد: در پژوهش حاضر برای اندازهگیری درد (سر، گردن، شانه، ستون فقرات) از مقیاسVisual Analog Scale: VAS استفاده شد. معیار قیاسی درد، شامل خطکشی به طول 10 سانتیمتر (100 میلیمتر) بود که یک انتهای آن مشخص کنندۀ درد حداکثر (نمره 10) و انتهای دیگر نشان دهندۀ عدم وجود درد (نمرۀ صفر) بود. از آزمودنی خواسته شد که شدت درد خود را در 24 ساعت گذشته حین انجام فعالیتهای کار روزانه، با کشیدن یک خط عمود از بالا بر خطکش در نقطهای که شدت درد او را نشان میدهد، تعیین کند. پس از علامتگذاری با اندازهگیری نقطۀ مورد نظر بر حسب سانتیمتر شدت درد هر آزمودنی اندازهگیری شد. در این پژوهش (10-0 میلیمتر بدون درد)، (30-10 میلیمتر درد ملایم)، (60-40 میلیمتر درد متوسط) و (100-70 میلیمتر درد شدید) در نظر گرفته شد. همچنین روایی (91/. -62/.) و پایایی (95/. و94/.) برای مقیاس دیداری درد در اندازهگیری درد بسیار بالا گزارش شده است (21).
ارزیابی ارگونومی محیط کار: ارگونومی محیط کار، در کارکنان ستادی و عملیاتی، به ترتیب با ارزیابی سریع تنش اداری (ROSA: RapidOffice Strain Assessment) و ارزیابی سریع اندام فوقانی (RULA: The Rapid Upper Limb Assessment ( بررسی شد. به این صورت که یک متخصص مسلط به استانداردهای ارگونومی محیط کار به محل کار فرد مراجعه و فرم مخصوص ارزیابی ROSA را با توجه به شرایط کاری و محیطی بازبینی و پر میکرد. روش ارزیابی سریع تنش اداری، یک روش جدید در ارزیابی ارگونومیکی محیطهای اداری و کار با کامپیوتر است که به صورت یک فرم با مقیاس 10 امتیازی ارائه میشود. این روش ایستگاه کاری را به چند بخش (صندلی، مانیتور، تلفن، موس و کیبورد) تقسیم و سطح خطر هر کدام از این بخشها را مشخص میکند. پس از کدگذاری عوامل خطرزای شناسایی شده در هر بخش، پاسچرهای خنثی امتیاز حداقل 1، و انحراف از این پاسچرها امتیاز 1تا 3 را دریافت میکند. امتیاز مدت زمان حفظ پاسچر نیز به امتیاز مرحله قبل اضافه میشود. در انتها امتیاز هر بخش وارد ماتریس مربوط شده و امتیاز نهایی صفر تا 10 از ماتریس برآیند به دست خواهد آمد. در صورتی که نمره بیشتر از 5 باشد سطح کار دارای خطر بالایی است و نیاز به اصلاح فوری دارد. افزایش امتیاز نشاندهنده افزایش سطح خطر است (22).
روش ارزیابی سریع اندام فوقانی (RULA) نیز یکی از روشهای ارزیابی مشاهدهای است. در این روش بعد از مشاهدۀ فرد در طول شیفت کاری و انتخاب وضعیت بدنی غالب (وضعیت بدنی-رفتاری فرد که اغلب درآن وضعیت کار میکند)، امتیاز نهایی RULA براساس چهار فاکتور تعداد حرکات، کار ماهیچهای ایستا، اعمال نیرو و وضعیتهای بدنی در حین کار تعیین میشود. در ابتدا امتیاز دو گروه A (دست، مچ، ساعد و بازو) و گروه B (گردن، تنه و پاها) تعیین شده و سپس با استفاده از جدولهای مربوط این دو امتیاز ادغام و امتیاز نهایی بهدست میآید. امتیاز نهایی به چهار سطح اقدامات تقسیم شده است که امتیاز 1 و 2 نشاندهندۀ وضعیت کاری قابل قبول، امتیاز 3 و 4 حکایت از نیاز به بررسی بیشتر دارد، امتیاز 5 و 6 حاکی از آن است که پتانسیل ابتلا نیاز به بررسی بیشتر داشته و ممکن است در آیندۀ نزدیک تغییرات اصلاحی در نوع کار، لازم باشد و امتیاز 7 یعنی پتانسیل ابتلا خیلی بالا بوده و در اوّلین فرصت بایستی پست کار فرد اصلاح شود (23).
ناهنجاریهای ستون فقرات: برای اندازهگیری ناهنجاری هایپرلوردوزیس و هایپرکایفوزیس از اسپاینال موس Spinal Mouse (Switzerland, model:3.32) استفاده شد (91% -89% ICC=) (24). در این آزمون، آزمودنیها با پاهای بدون کفش، به شکل راحت در جلوی ارزیاب قرار میگرفتند. سپس مهرههای C7 و S2 با یک ماژیک علامتگذاری شدند. پس از یک دقیقه و کسب پاسچر نرمال فرد، با قرار دادن غلتک موس روی مهره C7 و کشیدن روی spinous process زاویه کایفوز سینهای، لوردوز کمری، انحراف لگن و چرخش مهرهها در وضعیت ایستاده، اندازهگیری شدند (شکل 1).