مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی نقش میانجی اضطراب و افسردگی در رابطه بین سبک های دلبستگی با رضایت شغلی معلمان بود.

روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس شهر جاجرم در سال 1394 به تعداد 210 نفر بود که بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان تعداد 136 نفر (60 زن و 76 مرد) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. جهت جمع آوری داده‌ها از مقیاس دلبستگی بزرگسالان(کولینز و رید،1990)، پرسشنامه سلامت عمومی GHQ (گلدبرگ و ویلیامز، 1988)، شاخص توصیف شغلی (اسمیت و همکاران،1989) استفاده شد. داده‌های جمع آوری شده توسط نرم افزارهای SPSS  و AMOS  و با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد.

نتایج: نتایج نشان داد، سبک دلبستگی ایمن با اضطراب و افسردگی رابطه منفی معناداری (001/0P<) دارد. همچنین سبک دلبستگی ایمن با رضایت شغلی رابطه مثبت معناداری (05/0P<) دارد. همینطور بین اضطراب و افسردگی با رضایت شغلی رابطه منفی معناداری(05/0P<) وجود دارد.

نتیجه گیری: سبک دلبستگی ایمن با کاهش اضطراب، رضایت شغلی معلمان را افزایش می‌دهد و سبک دلبستگی دوسوگرا با افزایش اضطراب، رضایت شغلی معلمان را کاهش می‌دهد.